ປະຫວັດແລະບົດບາດໃນວັດທະນະທໍາທ້ອງຖິ່ນ

ການຈັດຫ້ອງກິນໃນປະເທດລາວມີແນວໂຕ້ຕົວເປັນອົງປະກອບທາງສັງຄົມມາດັ່ງໃນຕົວ: ເຮືອນເຮັດປະຊາສົນທົດກ່ອນແລ້ວແມ່ນມີພື້ນທີ່ສໍາລັບເຄື່ອງເຄື່ອງດິນ, ກະຕ່າແລະການຮ່ວມກັນທີ່ປອດໄພ. ໃນອະທິບາຍດັ່ງເດັ່ນ ຄຸນລັກສະນະນີ້ແມ່ນການນຳໃຊ້ໄມ້ທ່ຽງ, ຖົງປອງທີ່ຖືກຖຽງທາງ, ແລະວັດຖຸທ່າມທະວີທີ່ຍືນຢູ່. ຕອນຢາວການທ່ອງຕ່າງປະເທດແລະອິດຕິວາສລາວກໍໄດ້ຮັບອິດຜົນ: ດັ່ງຟຣັ່ງຈີນ ແລະອາຍຸປະນິດສູງຂຶ້ນມີການນໍາເຂົ້າເຄື່ອງເຄື່ອງເຊັ່ນຕູ້ ແລະການແບ່ງພື້ນໃຫ້ແກ່ຫ້ອງຈ່ອງ. ການຍ້າຍທີ່ນະຄອນ ແລະຄວາມເປັນນັກສະຫນອງໃນສັງຄົມປັດຈຸບັນ ກໍໄດ້ປ່ຽນແປງແບບການໃຊ້ງານຂອງຫ້ອງກິນ — ຈາກສະຖານທີ່ເຮັດອາຫານສຳພັນເປັນສວນຫຼັກ ເປັນຫ້ອງປະພັນທີ່ເໝາະສົມກັບຊີວິດເປັນປະຈຳ.

ການຈັດສີແລະວັດຖຸ: ຄວາມຫຼັກສຳລັບສະພາບພາກພື້ນ

ສີແລະວັດຖຸທີ່ເລືອກສົ່ງຜົນສູງຕໍ່ອາລົມ ແລະປະສົບການກິນ. ໃນພາກຕາເວັນໄກໃຕ້ເໜືອຂອງອາຊຽນ ວັດຖຸທີ່ກັບຄ່ອຍຄວາມຊົນຂອງລະດູອາກາດ (ເຊັ່ນໄມ້ແມ່ນ, ສີເບົາ, ຜ້າທ່ອງ) ແມ່ນທີ່ນິຍົມ ເພາະສະເຫຼີມສົດແລະບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຫຼາຍການດື່ມແນວ. ຢ່າງໃນສະຖານການເປັນໄລດອຍ່າງສາມາດ, ວັດຖຸທີ່ທົນຕໍ່ຄວາມຊຽງຂອງອາກາດແລະຄວາມຊຸ່ມເຢັນ (ນ້ຳຫນັກ, ສານກິມີ) ແມ່ນສິ່ງຄວນຈັດຄວາມໃຈ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນໄມ້ທີ່ຜ່ານການປະມ້ວນດ້ວຍນ້ຳມັນແລະໄລ່ຫຼັກສານປ້ອງກັນເສັ້ນລົງນ້ຳຄວນເລືອກພື້ນສີອ່ອນ ເພື່ອຫຼຸດການເຫຼັກແລະເສຍະໄພ. ສ່ວນສີ, ການປະຕິບັດແບບມີສົມດຸນຈະບໍ່ແມ່ນພາກພຽງຄວາມສວຍແຕ່ຍັງຕ້ອງຄ່ອຍເຂົ້າກັບສຸຂະພາບ.

ການຈັດພື້ນທີ່ແລະສາມາດໃຊ້ງານ: ການເຄື່ອນໄຫວແລະການເຊື່ອມຕໍ່

ແນວທາງການຈັດຕັ້ງທີ່ມີປະສິດທິພາບສຳລັບບ້ານເຮືອນໃນລາວແມ່ນການເປັນສອນຮ່ວມຂອງຫ້ອງກິນ ແລະຫ້ອງອາຫານເພື່ອສົ່ງເສີມການສົນທະນາ. ສໍາລັບບ້ານທີ່ມີຂະໜາດນ້ອຍ, ການເລືອກໃຊ້ເຟີນິເຈີທີ່ມີຟັງຊັນຫຼາຍແຕ່ຂະໜາດບໍ່ສູງ ແລະເກັບເກັບໄດ້ຈຳເປັນ ເຊັ່ນຕັວເກັບທີ່ໃຊ້ຫຼາຍປະຕິສູດ ກໍເຮັດໃຫ້ພື້ນທີ່ເປັນການເຂົ້າອອກງ່າຍ. ອີກວິທີໜຶ່ງແມ່ນການແບ່ງແຜນດ້ວຍແລະການໃຊ້ເຄື່ອງແປງງ່າຍເພື່ອເປັນສິ່ງເພີ່ມຄວາມຍືນຍາວໃນການເຮັດວຽກ. ການຢືນຢັນສະເລ່ຍໃຈກັບເລື່ອງລົດອັດເວັນລູ້ງແລະສະອາດເມື່ອເຮົາອອກແບບທາງເລືອກທີ່ຍືນຍາວ.

ທຣັນດ໌ປັດຈຸບັນແລະການກະທົບຕໍ່ສັງຄົມ

ໃນປັດຈຸບັນ, ທຣັນດ໌ທີ່ມີຄວາມນິຍົມສໍາລັບຫ້ອງກິນແລະຫ້ອງອາຫານແມ່ນການປະສົມລະຫວ່າງວັດທີ່ໂຕສະເລ່ຍ ແລະການໃຊ້ເຄື່ອງແທະແບບສະຫວ່າງ. ພວກເຄື່ອງຍ່ອຍທີ່ສາມາດເຊື່ອມຕໍ່ຜ່ານໂທລະສັບ ແລະອັດຕະໂນມັດເຮັດໃຫ້ການເຮັດວຽກງ່າຍຂຶ້ນ ແຕ່ກໍມີການຕັ້ງຄ່າໃຫ້ກັບຄ່າປະຫວັດແລະວັດທະນະທໍາ. ການໄປສູ່ຫ້ອງກິນແບບເປັນເປີດ (open-plan) ຊ່ວຍໃຫ້ຄອບຄົວມີສື່ອສານຫຼາຍຂຶ້ນ ແຕ່ກໍມີຄວາມຫ້າມໃນຫົວຂໍ້ການຄຸ້ມຄອງກັບກິດຈະກຳແອດ. ສັງຄົມໄດ້ຢູ່ກັບການຮັບຂໍ້ມູນເຖິງການຮັບປະທານອາຫານແບບມີສຸດ, ລູກຄ້າມັກຄອງຄ່າຕົວຢ່າງຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະສື່ສານສັງຄົມຜ່ານສື່ອສັງຄົມໄດ້ການສົ່ງເສີມຮູບພາບແບບການກິນ. ຝ່າຍສືບຕໍ່ແລະຜົນເກີດຕໍ່ວັດທະນະທໍາທ້ອງຖິ່ນ ຄວນແນະນຳການໃຊ້ສິນຄ້າທ້ອງຖິ່ນ ແກ່ນັກອອກແບບເພື່ອສະໜອງສິ່ງທີ່ມີຄ່າເຊື່ອມຕໍ່ວັດທະນະ.

ຄວາມຄິດແບບຖືກພິເສດ: ສິ່ງທີ່ບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ຖືກກ່າວຖືກ

ປັດ່ຈຸບັນມີລາຍລະອຽດນ້ອຍໆທີ່ຄຸນຄ່າສູງເພື່ອຫ້ອງກິນ: ການເອົາຄວາມຮອບຄອບໃສ່ມາດແມ່ນການນຳພາສິລັບທຳມະຊາດເຊັ່ນຕວກພັກສີແດງຂອງຂໍ້ເຄື່ອງມ່ວງທີ່ສະເລີຍໃສ່ກ່ອນບໍ່ຕ້ອງສັນຍາລະຫວ່າງວັດທີ່. ອີກໜຶ່ງແນວຄິດທີ່ຫຼືໃນການອອກແບບ ຄືການນໍາຂອງວັດສະດຸເຊັ່ນ ກະຕ່າງານຫຸ້ມ ແລະເຄື່ອງປະຕິບັດພື້ນຖົງທີ່ມີບົດບາດທາງວັດທະນະໃນການສະຫວັນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ການສູ້ກັບສິ່ງແວດລ້ອມສໍາລັບຫ້ອງກິນບໍ່ແມ່ນແຕ່ວັດຖຸທີ່ເລືອກ ແຕ່ແມ່ນການອອກແບບໃຫ້ມີຮູບແບບທີ່ຮອບລ້ອມກັບວັດທະນະທໍາ ແລະນໍາເຂົ້າການຄຸ້ມຄອງພະລັງງານ (ບໍລິສັດຢ່າງແນ່ນອນເຊັ່ນແຜ່ນແສງອາທິດ). ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ມີຄຸນຄ່າສໍາລັບບ້ານຮັບຮອງບຸກຄົນແລະຊຸມຊົນ.

ຄຳແນະນຳປະຕິບັດ: ຂໍ້ສະເຫີນສຳລັບຜູ້ເຮັດບ້ານ

• ກຳນົດແນວແຜນແລະບັນຍາຍລາຍລະອຽດກ່ອນລົງງານ: ກຳນົດພື້ນທີ່ສຳລັບສອບຖາມການເຂົ້າອອກ, ບ່ອນຕັ້ງເຄື່ອງ, ແລະສະຖານທີ່ຮັບປະທານ.

• ລົງທຸນໃນແສງສະຫວ່າງ: ການນຳແສງທີ່ດີ (ແສງວ່າງຈາກແຫລມອອກ-ຢູ່) ແລະແສງຈິຕິຈໍາສະເພາະສໍາລັບເປື່ອນອາຫານ.

• ເລືອກວັດຖຸທີ່ທົນຕໍ່ຄວາມຊຸ່ມແລະຮັບໄດ້ກັບລະດູອາກາດເບື້ອງຕໍ່ໃນປະເທດ.

• ຮັບຟັງຄໍາແນະນຳຈາກຫຼັກສິນຊຸມຊົນແລະຜູ້ຊ່ອຍອອກແບບທ້ອງຖິ່ນ: ນໍາກຳແນະນຳມຜູ້ທີ່ມີປະສົບການ.

ສະຫຼຸບ: ການອອກແບບທີ່ເປັນມໍາຫຼັກແລະຢືນຍັນ

ການອອກແບບຫ້ອງກິນແລະຫ້ອງອາຫານໃນລາວ້ຄວນອ່ອນນອມຕໍ່ວັດທະນະທໍາ ແຕ່ກໍຈື່ງຕ້ອງເຮັດເຮັດໃຫ້ສວຍ, ປອດໄພ, ແລະມີຄຸນນະພາບສໍາລັບຊີວິດປະຈຳວັນ. ການນໍາວັດທະນະທໍາມາຂອງພື້ນທ້ອງຖິ່ນ ແລະການເລືອກວັດຖຸທີ່ຍືນຍາວ ຈະເຮັດໃຫ້ຫ້ອງກິນບໍ່ແມ່ນແຕ່ບ່ອນກິນອາຫານ ແຕ່ແມ່ນແຫຼ່ງຂອງຄອບຄົວທີ່ສາມາດປັບປຸງແລະສ້າງຄວາມຈຶ່ງຂອງປະເທດ. ການຜະລິດແບບທີ່ມີຄວາມຮອບຄອບສໍາລັບຄອບຄົວ ແມ່ນການນຳສ່ວນເດັ່ນຂອງວັດທະນະທໍາທ້ອງຖິ່ນມາປະສົມກັນກັບຄວາມຍຸດທະສາດສຳຄັນຂອງຊີວິດປະຈຳເຮືອນ. ສຸດທ້າຍ, ການອອກແບບທີ່ດີຄວນເລືອກທຸກສ່ວນສໍາລັບຄອບຄົວ ເພື່ອສ້າງພື້ນທີ່ທີ່ມີເນື່ອງຕໍ່ການມີຊີວິດແລະຄວາມພຽງພໍ.