ຄວາມໄວແລະຄວາມຄ່ອງແຄ້ວຂອງກະຕ່າຍ

ກະຕ່າຍເປັນໜຶ່ງໃນສັດທີ່ໄວທີ່ສຸດໃນໂລກ, ສາມາດແລ່ນດ້ວຍຄວາມໄວສູງເຖິງ 70 ກິໂລແມັດຕໍ່ຊົ່ວໂມງໃນໄລຍະສັ້ນ. ຄວາມໄວນີ້ເກີດຈາກໂຄງສ້າງຮ່າງກາຍທີ່ເໝາະສົມ, ລວມທັງຂາຫຼັງທີ່ແຂງແຮງແລະຍາວ, ກ້າມເນື້ອທີ່ມີພະລັງສູງ, ແລະລະບົບຫົວໃຈແລະຫຼອດເລືອດທີ່ມີປະສິດທິພາບ. ນັກກິລາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກວິທີການເຄື່ອນໄຫວຂອງກະຕ່າຍເພື່ອປັບປຸງຄວາມໄວແລະຄວາມຄ່ອງແຄ້ວຂອງຕົນເອງ.

ການສຶກສາໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງກະຕ່າຍມີລັກສະນະເປັນຈັງຫວະທີ່ເປັນເອກະລັກ. ພວກມັນໃຊ້ການເຄື່ອນໄຫວແບບກະໂດດຍາວ, ໂດຍໃຊ້ຂາຫຼັງທີ່ແຂງແຮງເພື່ອດັນຕົວເອງໄປຂ້າງໜ້າ. ວິທີການນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ພວກມັນສາມາດເລັ່ງຄວາມໄວໄດ້ຢ່າງວ່ອງໄວແລະຮັກສາຄວາມໄວສູງໄດ້ເປັນໄລຍະເວລາໜຶ່ງ. ນັກກິລາທີ່ຕ້ອງການປັບປຸງຄວາມໄວຂອງຕົນເອງສາມາດຝຶກຝົນເທັກນິກການວິ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້, ໂດຍເນັ້ນການໃຊ້ພະລັງຈາກຂາແລະສະໂພກ.

ນອກຈາກຄວາມໄວແລ້ວ, ກະຕ່າຍຍັງມີຄວາມຄ່ອງແຄ້ວທີ່ໜ້າທຶ່ງ. ພວກມັນສາມາດປ່ຽນທິດທາງຢ່າງກະທັນຫັນແລະຫຼົບຫຼີກສິ່ງກີດຂວາງໄດ້ຢ່າງວ່ອງໄວ. ຄວາມສາມາດນີ້ເກີດຈາກໂຄງສ້າງກະດູກສັນຫຼັງທີ່ຢືດຫຍຸ່ນແລະກ້າມເນື້ອທີ່ແຂງແຮງຂອງພວກມັນ. ນັກກິລາສາມາດພັດທະນາຄວາມຄ່ອງແຄ້ວຂອງຕົນເອງໂດຍການເນັ້ນການຝຶກຊ້ອມທີ່ປັບປຸງການຄວບຄຸມຮ່າງກາຍແລະການຕອບສະໜອງຢ່າງວ່ອງໄວ.

ຄວາມອົດທົນແລະການຟື້ນຕົວຂອງກະຕ່າຍ

ເຖິງແມ່ນວ່າກະຕ່າຍຈະມີຊື່ສຽງໃນດ້ານຄວາມໄວ, ແຕ່ຄວາມອົດທົນຂອງພວກມັນກໍ່ໜ້າປະທັບໃຈບໍ່ແພ້ກັນ. ກະຕ່າຍສາມາດເຄື່ອນໄຫວເປັນໄລຍະເວລາຍາວນານໂດຍບໍ່ເມື່ອຍ, ເຊິ່ງເປັນຄຸນສົມບັດທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບນັກກິລາໃນຫຼາຍປະເພດກິລາ. ຄວາມອົດທົນນີ້ເກີດຈາກລະບົບຫົວໃຈແລະຫຼອດເລືອດທີ່ມີປະສິດທິພາບສູງ, ລວມທັງຫົວໃຈທີ່ແຂງແຮງແລະປອດທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່ເມື່ອທຽບກັບຂະໜາດຮ່າງກາຍຂອງພວກມັນ.

ການສຶກສາໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ກະຕ່າຍມີຄວາມສາມາດໃນການຮັກສາລະດັບການເຜົາຜານພະລັງງານທີ່ສູງເປັນເວລາຍາວນານ. ພວກມັນສາມາດປັບຕົວໃຫ້ເຂົ້າກັບສະພາບແວດລ້ອມທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະຍັງຄົງຮັກສາລະດັບກິດຈະກໍາທີ່ສູງໄດ້. ນັກກິລາສາມາດນໍາໃຊ້ຫຼັກການນີ້ໃນການຝຶກຊ້ອມຂອງຕົນເອງ, ໂດຍເນັ້ນການສ້າງຄວາມອົດທົນຜ່ານການຝຶກຊ້ອມທີ່ມີຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນແລະໄລຍະເວລາທີ່ເໝາະສົມ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ກະຕ່າຍຍັງມີຄວາມສາມາດໃນການຟື້ນຕົວທີ່ໜ້າປະທັບໃຈ. ພວກມັນສາມາດຟື້ນຕົວຈາກການອອກແຮງຢ່າງໜັກໄດ້ຢ່າງວ່ອງໄວ, ເຊິ່ງເປັນຄຸນສົມບັດທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບນັກກິລາ. ການຟື້ນຕົວທີ່ດີຊ່ວຍໃຫ້ສາມາດຝຶກຊ້ອມໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນແລະມີປະສິດທິພາບສູງຂຶ້ນ. ນັກກິລາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກກະຕ່າຍໂດຍການໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນກັບການພັກຜ່ອນແລະການຟື້ນຟູທີ່ເໝາະສົມລະຫວ່າງການ