ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມສຳຄັນທາງວັດທະນະທຳ, ແຕ່ການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາໄດ້ປະສົບກັບໄລຍະເວລາທີ່ຄວາມນິຍົມຫຼຸດລົງໃນຊ່ວງທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ. ການປ່ຽນແປງທາງສັງຄົມ ແລະ ເສດຖະກິດ, ລວມທັງການເຂົ້າມາຂອງຮູບແບບຄວາມບັນເທີງສະໄໝໃໝ່, ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນຮຸ່ນໃໝ່ຫ່າງໄກຈາກຮູບແບບສິລະປະແບບດັ້ງເດີມນີ້. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນໄລຍະບໍ່ເທົ່າໃດປີມານີ້, ໄດ້ມີການຟື້ນຟູຄວາມສົນໃຈໃນການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.

ການຟື້ນຟູໃນປັດຈຸບັນ

ການຟື້ນຟູຂອງການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນຈາກຄວາມພະຍາຍາມຂອງນັກດົນຕີ ແລະ ນັກວັດທະນະທຳຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຕ້ອງການອະນຸລັກມໍລະດົກທາງດົນຕີຂອງລາວ. ພວກເຂົາໄດ້ເລີ່ມຈັດງານສະແດງ, ການຝຶກອົບຮົມ, ແລະ ການປະກວດ ເພື່ອສົ່ງເສີມຮູບແບບການຮ້ອງເພງນີ້. ສິ່ງທີ່ໜ້າແປກໃຈກໍຄື ຄົນຮຸ່ນໃໝ່ໄດ້ຕອບຮັບຢ່າງດີ, ເຫັນວ່າມັນເປັນວິທີທີ່ເປັນເອກະລັກໃນການສະແດງອອກເຖິງຕົວຕົນທາງວັດທະນະທຳຂອງພວກເຂົາ.

ໃນປັດຈຸບັນ, ການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາບໍ່ພຽງແຕ່ຖືກນຳໃຊ້ໃນຮູບແບບດັ້ງເດີມເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຖືກນຳມາປະສົມປະສານກັບຮູບແບບດົນຕີສະໄໝໃໝ່. ນັກດົນຕີຫຼາຍຄົນກຳລັງທົດລອງນຳເອົາເທັກນິກການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາມາໃຊ້ໃນເພງປັອບ, ຮິບຮັອບ, ແລະ ແນວເພງອື່ນໆ, ສ້າງສຽງດົນຕີທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງລາວ.

ຜົນກະທົບຕໍ່ວົງການສິລະປະຂອງລາວ

ການຟື້ນຟູຂອງການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງກວ້າງຂວາງຕໍ່ວົງການສິລະປະຂອງລາວ. ມັນໄດ້ກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດຄວາມສົນໃຈໃໝ່ໃນຮູບແບບສິລະປະພື້ນເມືອງອື່ນໆ, ລວມທັງການຟ້ອນ, ການຫັດຖະກຳ, ແລະ ການລະຄອນ. ນອກຈາກນີ້, ຍັງໄດ້ສົ່ງເສີມໃຫ້ເກີດການສົນທະນາກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການອະນຸລັກວັດທະນະທຳ ແລະ ການສົ່ງເສີມຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງວັດທະນະທຳໃນໂລກທີ່ມີການເຊື່ອມໂຍງກັນຫຼາຍຂຶ້ນ.

ສຳລັບນັກສິລະປິນ, ການຟື້ນຟູນີ້ໄດ້ເປີດໂອກາດໃໝ່ໆໃນການສະແດງອອກທາງສິລະປະ. ຫຼາຍຄົນໄດ້ເລີ່ມສຳຫຼວດວິທີການນຳເອົາເທັກນິກການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາມາໃຊ້ໃນຜົນງານຂອງຕົນ, ສ້າງຜົນງານທີ່ມີຄວາມເປັນສາກົນ ແຕ່ຍັງຄົງຮັກສາລັກສະນະສະເພາະຂອງວັດທະນະທຳລາວໄວ້. ນີ້ໄດ້ນຳໄປສູ່ການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງສິລະປະທີ່ມີຄວາມສ້າງສັນ ແລະ ມີຊີວິດຊີວາຫຼາຍຂຶ້ນໃນລາວ.

ການສຶກສາ ແລະ ການອະນຸລັກ

ພ້ອມກັບການຟື້ນຟູຄວາມນິຍົມ, ກໍໄດ້ມີຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະອະນຸລັກ ແລະ ສຶກສາການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາຢ່າງເປັນລະບົບຫຼາຍຂຶ້ນ. ສະຖາບັນການສຶກສາຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ເລີ່ມສອນເທັກນິກການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຫຼັກສູດດົນຕີພື້ນເມືອງ. ນັກຄົ້ນຄວ້າກໍໄດ້ເລີ່ມເກັບກຳ ແລະ ວິເຄາະເນື້ອຮ້ອງ ແລະ ທຳນອງດັ້ງເດີມ, ເພື່ອເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສຳຄັນທາງວັດທະນະທຳ ແລະ ປະຫວັດສາດຂອງມັນຢ່າງເລິກເຊິ່ງຂຶ້ນ.

ນອກຈາກນີ້, ຍັງມີໂຄງການອະນຸລັກຫຼາຍໂຄງການທີ່ພະຍາຍາມບັນທຶກ ແລະ ເຜີຍແຜ່ການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາ. ສິ່ງນີ້ລວມເຖິງການສ້າງຖານຂໍ້ມູນດິຈິຕອລຂອງການບັນທຶກສຽງ, ການຈັດພິມປຶ້ມ, ແລະ ການສ້າງສາລະຄະດີເພື່ອເຜີຍແຜ່ຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບຮູບແບບສິລະປະນີ້ໃຫ້ກວ້າງຂວາງຂຶ້ນ.

ຜົນກະທົບຕໍ່ສັງຄົມ ແລະ ວັດທະນະທຳ

ການຟື້ນຟູຂອງການຮ້ອງເພງແບບໂຮຕາໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ສຳຄັນຕໍ