ກອບກົດໝາຍປະຈຸບັນສຳລັບການປົກປ້ອງສັດປ່າ

ປະຈຸບັນ, ການປົກປ້ອງສັດປ່າໃນລາວແມ່ນຖືກຄວບຄຸມໂດຍກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສັດນ້ຳ-ສັດປ່າ ສະບັບປີ 2007, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃນປີ 2019. ກົດໝາຍສະບັບນີ້ໄດ້ກຳນົດກອບວຽກທີ່ຄົບຖ້ວນສຳລັບການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ປົກປ້ອງສັດປ່າ, ລວມທັງການຈັດປະເພດຊະນິດພັນທີ່ຖືກຄຸກຄາມ, ການກຳນົດບົດລົງໂທດສຳລັບການລ່າສັດທີ່ຜິດກົດໝາຍ, ແລະ ການສ້າງຕັ້ງເຂດອະນຸລັກ. ກົດໝາຍນີ້ຍັງໄດ້ກຳນົດຂອບເຂດການຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດໃນການປົກປ້ອງສັດປ່າ, ເຊິ່ງສອດຄ່ອງກັບສົນທິສັນຍາສາກົນທີ່ລາວໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ.

ການປະຕິບັດ ແລະ ການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍປົກປ້ອງສັດປ່າ

ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີກອບກົດໝາຍທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍປົກປ້ອງສັດປ່າໃນລາວຍັງປະເຊີນກັບຄວາມທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ. ການຂາດແຄນຊັບພະຍາກອນ ແລະ ບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມຊຳນານເປັນອຸປະສັກທີ່ສຳຄັນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ໃນຊຸມປີຫຼັງມານີ້, ໄດ້ມີຄວາມພະຍາຍາມເພີ່ມຂຶ້ນໃນການປັບປຸງການບັງຄັບໃຊ້. ການຝຶກອົບຮົມສຳລັບເຈົ້າໜ້າທີ່ປ່າໄມ້ ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໄດ້ຖືກຈັດຂຶ້ນ, ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ໆ ເຊັ່ນ ການຕິດຕາມດ້ວຍດາວທຽມ ໄດ້ຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອຊ່ວຍໃນການຕິດຕາມກວດກາການລັກລອບລ່າສັດ.

ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນໃນການປົກປ້ອງສັດປ່າ

ອົງປະກອບທີ່ສຳຄັນຂອງນະໂຍບາຍການປົກປ້ອງສັດປ່າຂອງລາວແມ່ນການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນ. ລັດຖະບານໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າການອະນຸລັກທີ່ມີປະສິດທິພາບຕ້ອງການການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນທ້ອງຖິ່ນ. ໂຄງການຕ່າງໆ ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເພື່ອໃຫ້ການສຶກສາແກ່ຊຸມຊົນກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການອະນຸລັກສັດປ່າ ແລະ ເພື່ອສົ່ງເສີມວິທີການດຳລົງຊີວິດທີ່ຍືນຍົງ. ໂຄງການເຫຼົ່ານີ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອສ້າງຄວາມສົມດຸນລະຫວ່າງຄວາມຕ້ອງການຂອງຊຸມຊົນ ແລະ ເປົ້າໝາຍການປົກປ້ອງສັດປ່າ.

ຄວາມທ້າທາຍໃນປະຈຸບັນ ແລະ ແນວໂນ້ມໃນອະນາຄົດ

ການປົກປ້ອງສັດປ່າໃນລາວຍັງປະເຊີນກັບຄວາມທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ. ການສູນເສຍທີ່ຢູ່ອາໄສເນື່ອງຈາກການຕັດໄມ້ທຳລາຍປ່າ ແລະ ການພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງ, ການລັກລອບລ່າສັດ, ແລະ ການຄ້າຂາຍສັດປ່າທີ່ຜິດກົດໝາຍຍັງຄົງເປັນບັນຫາທີ່ສຳຄັນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມີແນວໂນ້ມທີ່ໜ້າຫວັງຫຼາຍຢ່າງ. ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ການລົງທຶນໃນການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ, ແລະ ຄວາມຕື່ນຕົວຂອງສາທາລະນະທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນກ່ຽວກັບບັນຫາການອະນຸລັກສັດປ່າກຳລັງຊ່ວຍປັບປຸງຄວາມພະຍາຍາມໃນການປົກປ້ອງ.

ໃນຂະນະທີ່ລາວກ້າວໄປສູ່ອະນາຄົດ, ຄວາມສົມດຸນລະຫວ່າງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ການປົກປ້ອງສິ່ງແວດລ້ອມຈະຍັງຄົງເປັນສິ່ງສຳຄັນ. ການພັດທະນານະໂຍບາຍ ແລະ ການປະຕິບັດການປົກປ້ອງສັດປ່າຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງມີຄວາມສຳຄັນຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ການຮັກສາຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງຊີວະພາບອັນອຸດົມສົມບູນຂອງປະເທດ. ການສຶກສາ, ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນ, ແລະ ຄວາມຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດຈະເປັນກຸນແຈສຳຄັນໃນການຮັບປະກັນອະນາຄົດທີ່ຍືນຍົງສຳລັບສັດປ່າຂອງລາວ.

ສະຫຼຸບແລ້ວ, ກົດໝາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍການປົກປ້ອງສັດປ່າຂອງລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມມຸ່ງໝັ້ນຂອງປະເທດໃນການອະນຸລັກຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຂອງຕົນ. ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມທ້າທາຍ, ແຕ່ຄວາມຄືບໜ້າທີ່ສຳຄັນໄດ້ຖ