ພາລະບົດປະຫວັດ ແລະ ບັນຍາການອຸດສາຫະກຳ

ຮ່ວມງານພະນັກງານຢູ່ໃນຮູບແບບສ່ວນລວມບໍ່ແມ່ນແນະນຳໃໝ່; ມັນມີລັກສະນະຄືກັບລະບົບກຸ່ມຊຸດຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອເກົ່າໆ ເຊັ່ນ ກຸ່ມອາຊີບແບບກິດ (guilds) ຢູ່ ອາຍຸກ່າຍ ແລະ ຮູບແບບການຮ່ວມມືໃນທ່ອງຖິ່ນ ທີ່ຜະລິດພໍ່ຄວາມເຊື່ອມໂຍງ ກັນ. ຢ່າງເປັນຮູບແບບສັງຄົມ ຢູ່ ອົງການມີການແບ່ງປັນແຂວນເຄື່ອງມື ແລະ ສອນງານສອນເຊິ່ງກັນ. ໃນສະຫະລັດແລະຢີ່ປຸ່ນ ມີການຮ່ວມງານລະຫວ່າງບໍລິສັດແລະສະຫະພັນເພື່ອແບ່ງທັກສະມືອາຊີບ. ທັນສະໄ ພາກອຸດສາຫະກຳຂັ້ນນ້ອຍກໍ່ກໍໃນຝີ່ມືທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການເປັນພວກເລັກໆ ແລະຈໍາເປັນຕ້ອງມີການກວດກາ ແລະ ການສະຫຼຸບສະຫຼຸບການເຮັດວຽກ. ສະເຫຼີມສະເຫຼີຍທີ່ສຳຄັນຄືການນຳພື້ນຖານພະນັກງານມາແບ່ງປັນແລະ ສ້າງເສັ້ນທາງອາຊີບທີ່ສູງຂຶ້ນ.

ແນວຄິດທີ່ເປັນເທັນສາກົນ: ຮ່ວມງານຕາມຂະໜາດ

ແນວຄິດທີ່ເຮັດໃຫ້ຮ່ວມງານພະນັກງານສ່ວນລວມສຳລັບຜູ້ຜະລິດນ້ອຍມີຫຼາຍຮູບແບບ: ສະຫຼຸບເຄື່ອງມື ສະຫະພັນພະນັກງານ ການສະໜອງວຽກຊ່ອງເປັນລູກຄ້າ ແລະ ການເປີດສູນຝຶກອົບຮົມຮ່ວມ. ຕົວຢ່າງແນະນຳຄືການສ້າງ “ຟອນສ່ວນລວມ” ທີ່ເປັນຕົວຈິງ: ບໍລິສັດໜ້ອຍໆ 5-20 ປະກອບກັນເປັນຜູ້ຮຽບຮ້ອຍໃນພື້ນທີ່ເພື່ອແບ່ງພາລະຫນ້າງານຊັ້ນພື້ນ ແລະ ການສະຫຼຸບການຈ້າງຫຼຸດຄ່າ. ການນີ້ຊ່ວຍລົດຄ່າສົ່ງຜົນແລະຟັງຟອນຄວາມສາມາດທີ່ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຢ່າງມີປະໂຫຍດ. ນອກຈາກນີ້, ຮູບແບບເຫັນຜົນໃນຕົວຢ່າງຢູ່ເຂດອຸດສາຫະກຳຂອງອີຕາລີ ທີ່ມີຂັ້ນລະດັບການແບ່ງປັນວັດທະນິກີແລະພື້ນທີ່ການຮ່ວມມື.

ປະໂຫຍດແລະຄວາມທ້າທາຍໃນທຸກຂັ້ນຕອນ

ປະໂຫຍດສຳຄັນຂອງຮູບແບບນີ້ຄື: ການເພີ່ມອັດຕາໃຊ້ງານຂອງພະນັກງານ, ການຄວບຄຸມຄ່າຈ່າຍຜ່ານການແບ່ງເປັນກຳໄລ, ສ້າງແນວທາງອາຊີບສູງຂຶ້ນແລະດຶງດູດຄອບຄົວທັກສະ. ງານການຄົ້ນຄວ້າແລະຂໍ້ມູນຈາກ ILO ແລະ OECD ສະແດງວ່າການລົງທຶນໃນທັກສະແລະການແບ່ງງານຝຶກອົບຮົມຊ່ວຍລົດອັດຕາງານວ່າງແລະພັດທະນາຄຸນນະພາບການຜະລິດ. ຢ່າງໄວ້ແນ່, ຄວາມທ້າທາຍມີຫຼາຍ: ການຈັດການກົງເງິນແລະນະໂຍບາຍການຈ້າງ, ການຮັບປະກັນສິດທິແລະຄວາມປອດໄພ, ການປັບໃຊ້ກົດໝາຍແລະພາຍໃນທ່ານະກຳ ແລະການເຄື່ອນໃຫ້ທັກສະເຂົ້າກັນໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນ, ການຮ່ວມທີ່ດີຕ້ອງຕອບສະຫນອງການຄົ້ນຫາທັກສະແບບໃໝ່ທີ່ສາມາດເປັນໄປໄດ້ໃນພື້ນທີ່.

ວິທີດໍາເນີນງານແບບຂະແໜງ: ການຈັດການແລະການປົກຄອງ

ໃນການປະຕິບັດ ການຮ່ວມງານພະນັກງານ, ມີສ່ວນສຳຄັນທີ່ຕ້ອງກໍານົດ: ການສັ່ງກອງກຳນົດການແບ່ງຜົນ, ການຕັ້ງນໍາມາດຕະກ່າຍເງິນແລະການກຳນົດອັດຕາຄ່າໃຊ້ງານ. ການສ້າງກົມ ຫຼື ສະຫະພັນທ້ອງຖິ່ນ ແມ່ນວິທີທີ່ປະສົບຜົນດີ: ການຮ່ວມທຶນສ້າງສູນຝຶກອົບຮົມ, ສະຫຼຸບການເຄື່ອນຍ້າຍພະນັກງານດ້ວຍລະບົບການບັນທຶກທັກສະ ແລະ ຂໍ້ມູນ. ການກໍານົດຂອງຂໍ້ຕົກລົງກ່ຽວກັບອັດຕາເງິນ, ສະພາບການຮັບປະກັນສຸຂະພາບແລະການຈັດຕັ້ງຂໍ້ມູນຄວາມສາມາດແມ່ນສ່ວນສຳຄັນ. ວິທີສໍາເລັດແມ່ນໃຫ້ມີການຕັ້ງຫົວໜ້າກຸ່ມທີ່ຮັບຜິດຊອບແລະການກວດສອບຄວາມພຽງພໍໃນການຈ້າງວຽກ.

ຕົວຢ່າງແລະກໍລະນີສົມບູນ

ໃນສະຫຼຸບຂອງພາກອຸດສາຫະກຳທີ່ປະສົບຜົນດີ, ປະເພດນ້ອຍໆ ທີ່ຮ່ວມງານແບ່ງປັນພະນັກງານນຳໃຊ້ຮູບແບບຟອນສະຫຼຸບ ເຊິ່ງມັກເຮັດໃນເຂດທ່ອງຖິ່ນທີ່ມີທັກສະພື້ນຖານ. ຕົວຢ່າງເປັນປະເທດເຢຍລະມັນ ທີ່ມີລະບົບອົງກອນສົມບູນ ແລະ ສະຫະພັນອາຊີບ ທີ່ຈັດການເຂົ້າຫມູ່ກັນແບບເປັນລະບຽບ. ບໍລິສັດນ້ອຍໆໃນພູມຖານທ່ອງຖິ່ນອາຊີບດີມີການແບ່ງທັກສະແລະແນວທາງຈັດການທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາສາມາດຢືນຢັນວຽກງານໄດ້. ການນຳມາປະຕິບັດແນວຄິດນີ້ຕ້ອງໃຫ້ຄ່າປະເພດກັບພາສາທ່ານະກຳແລະການເງິນແບບເປັນທາງການ.

---

ຂໍ້ແນະນຳປະຕິບັດທຸລະກຳ ຫຼື ຄຳແນະນໍາອຸດສາຫະກຳ

• ສ້າງສະຫະພັນຫນ້ອຍໆ ແລະ ກຳນົດຂໍ້ຕົກລົງການແບ່ງງານຢ່າງຊັດເຈນ.

• ລົງທຶນໃນສູນຝຶກອົບຮົມຂ້າມບໍລິສັດ ເພື່ອພັດທະນາທັກສະສົມ.

• ກຳນົດພາສີ ແລະ ສະພາບການຈ້າງທີ່ຊ່ວຍສະຫມັດກັນ.

• ສ້າງລະບົບບັນທຶກທັກສະ ແລະ ສະຖິຕິການເຮັດວຽກ.

• ຈັດການໄລຍະເວລາແລະການຝຶກຮຽນເພື່ອເຮັດໃຫ້ການເຄື່ອນໄຫວພະນັກງານແກ່ງໄດ້ໄວ້.

---

ສຸດທ້າຍ, ການຮ່ວມງານພະນັກງານສ່ວນລວມແມ່ນການຮູ້ຈັກນຳໃຊ້ທັກສະແລະພາລະຫນ້າທີ່ຢູ່ໃນຊຸມຊົນອຸດສາຫະກຳ. ສໍາລັບບໍລິສັດນ້ອຍ ມັນເປັນທາງເລືອກທີ່ຈະຊ່ວຍຫຼຸດຄ່າ ແລະ ພັດທະນາທັກສະທີ່ຈະຮັບມືກັບຄວາມທ້າທາຍໃນຕອນໄປ. ດ້ວຍການຈັດການທີ່ດີ, ການສົນທະນາກັບຜູ້ມີສ່ວນຮ່ວມ, ແລະການລົງທຶນທີ່ມີເຫດຜົນ, ຮູບແບບນີ້ສາມາດເປັນກຸ່ມສໍາຄັນໃນການພັດທະນາອຸດສາຫະກຳທ້ອງຖິ່ນ.